miércoles, 17 de enero de 2018

#68 PROPUESTA: La nacionalización de BlablaCar (o algo parecido o similar)

Nuevas IDEAS...
...y sigo una semana más lanzando propuestas a la humanidad en general, y a quién quiera pensar, en concreto, pues es un hecho que las buenas ideas si no se comparten, corren el riesgo de perderse.

Considero que las ideas, ya sean éstas buenas o malas, no son propias ni propiedad de nadie, y que no nos podemos apropiar de ellas, mucho menos si queremos y creemos en un mundo nuevo dónde se debe de primar el compartir... así pues, como pensador comparto con vosotr@s buenas ideas, ya que las malas, tan sólo merecen ser calladas, procesadas, y posteriormente transformadas.

La CUESTIÓN, el problema, y como darle la vuelta:
Ante la problemática occidental de los atascos en las grandes ciudades, los desplazamientos a largas y cortas distancias, y el coste económico y ecológico que a nivel global todas pagamos, a nadie le parece raro que hayan salido empresas como Blablacar que han facilitado que conductores y viajer@s se pusieran en contacto para compartir los gastos del trayecto... generando intercambios de algo más que la simple economía en forma de euros. (o de cómo el problema se convierte a veces en solución)

BENEFICIOS:
Así pues, estos son algunos de los beneficios de la labor de dicha empresa, en los distintos campos:
- (SOCIAL) compartir coche lleva a reducir gastos, y también a crecer en relaciones humanas.
- (ECOLÓGICA) Ganaremos eficiencia en el transporte, con lo cuál tendremos una menor tasa de contaminación, y quién sabe si también será el fin de lo atascos en las urbes!
- (GLOBAL) será tan sólo un paso más hacia el mundo que la mayoría queremos.

PROPUESTA:
Y es por éstas razones y no otras por lo que escribo esta propuesta, esperando que alguién con alguna responsabilidad o poder me escuche y lo ponga en práctica de manera que sirva a la ciudadanía:
   - La nacionalización de la compañía de compartir viajes en coche “BlablaCar”, o en su caso, la creación de una alternativa pública de compartir bienes y servicios en beneficio de conductores, viajer@s y del medio ambiente.
(Y que nadie se piense que tengo acciones de BlablaCar, o que quiero dar un pelotazo!
Tan sólo recuerdo que las buenas ideas existen para que podamos mejorarlas ;) )

También me gustaría llevar la propuesta un poquito más allá, y que dicho servicio no sólo sirviera para compartir gastos de trayecto, sino que también sirviese para el préstamo o la compartición de bienes y servicios de los que much@s puedan ser beneficiari@s (ya sea viviendas en vacaciones, un coche para un viaje esporádico, un echar una mano para cuidar a los niñ@s, un servicio temporal de trabajo en la huerta, o un pequeño préstamo para no pagar intereses a los bancos, entre otros ejemplos).
Aunque algunas de dichas propuestas ya se están llevando a cabo, es preciso un apoyo institucional para que dichas prácticas se consoliden y se normalicen.

DEBATE:
Creo conveniente abrir el debate para la toma de consciencia de la ciudadanía, de que el mundo está cambiando, y muy rápidamente; en breves, veremos vehículos moverse por calles y carreteras sin necesidad de conductor, y nosotr@s seremos siendo iguales, simples mortales.
Debemos estar dispuest@s a una transición de nuestra forma de ver el mundo, ya que al actual, le queda poco tiempo... ¿quién quiere seguir viviendo y perpetuando lo que es tan común y normal?

Algunas contradicciones sistemáticas que veo:
- coches de 5 plazas con un sólo viajero, no son eficientes
- autobuses, vacíos o con sólo 5 viajeros, tampoco lo son

Como medio de transporte, no debemos olvidarnos de la bicicleta, que ni contamina ni gasta gasolina, y tampoco paga impuestos... ¿hasta que punto se debería de fomentar y facilitar su uso en la ciudad?

ALGUNOS EJEMPLOS realizables:
--> (AUTO-STOP) Propongo, que para el caso de las ciudades, que los ciudadanos empezasen a aceptar en sus vehículos a “autoestopistas”... cobrando o sin cobrar... tan fácil como ponerse a ello!
     - si ves a alguien a quién puedas llevar, párate y lléval@!
     - si estás de camino a algún sitio, pide que te lleven! (con el dedo en alto, o preguntándoles directamente cuando paren en un semáforo)

--> (zonas seguras de intercambio) Una propuesta de mayor rango, sería la del caso de facilitar espacios habilitados en las entradas de las autovías/autopistas para llevar viajer@s a otras ciudades vecinas. Un lugar dónde esperar un vehículo que te lleve, y con el apoyo de algún gobierno local/regional proporcionando seguridad en tu desplazamiento, recogiendo los datos de conductor y viajer@.


Los PERJUDICADOS, que también los hay, taxistas y conductores/empresas de transporte público, en los que también hay que pensar:
- quiero decir desde el lanzamiento de esta propuesta, que no es mi intención dañarlos ni dejarlos sin empleo, pero lo que sí pretendo es contribuír a un nuevo paradigma de un nuevo sistema.
- tanto unos como otros, puede que tengan que dejar en algún momento su actividad por la evolución e implantación de nuevas tecnologías, o por decisión propia. Es necesario tener en cuenta que existen propuestas como la Renta Básica con la que el gobierno le dará seguridad de un ingreso a la ciudadanía y con la que podríamos dedicar nuestro tiempo a algo de provecho y que además nos guste.



REFLEXIÓN FINAL:

Pudiera ser el caso de que tan sólo seguimos haciendo lo que hacemos porque “siempre se ha hecho así”, y que no seamos capaces de pensar de otra manera... pero tranquil@, todo cambia! (y tú también)
De aquella manera, puede que estuviéramos viviendo una vida sin significado ni sentido, aún cuándo ya sabemos que las cosas “ya no son lo que eran”... ¿qué puedo hacer yo? ¿a dónde me puedo mover o cambiar?

Es necesario pensar un mundo nuevo, escuchar nuevas propuestas, digerirlas y compartirlas, y tomar medidas desde un@ mism@, en lo que se pueda.
Nadie te puede enseñar lo que ya sabes.

Junt@s, sin pausa ni descanso ni división, algo lograremos, pues ya lo estamos haciendo... sigamos sonriendo compañer@s, pues cada vez estamos más cerca! :D

"Si no te crees que vas ganando, puede ser que vayas perdiendo"




jueves, 11 de enero de 2018

#67 PROPUESTA: Servicio Ecológico Voluntario (SEV)

prólogo: Ante la inevitable caída del sistema, mediante su progresivo deterioro, y ante el daño que dicho sistema ha causado, y sigue causando a la Tierra, es un deber de la ciudadanía organizarse y emprender acciones que den sus frutos.

Desde este mi espacio-blog, quiero lanzarles hoy una propuesta, por si alguien la escucha y le parece que pudiera integrarse, ya sea en algún programa político (estatal, regional, municipal), o como parte del imaginario colectivo transformador, o como ideal de vida para cualquier ser humano.
Dicha propuesta consiste en un "Servicio Ecológico Voluntario (SEV)", un servicio para la Tierra.

Dicho "Servicio" se puede entender como si de una alternativa al Servicio Militar Obligatorio se tratase. Con el simple cambio de las dos últimas palabras, de "militar" a ECOLÓGICO, y de "obligatorio" a VOLUNTARIO, se cambia todo el sentido del Servicio, y aparece así un mundo nuevo en nuestras mentes y corazones, lleno de posibilidades.

El Estado, los Gobiernos y las personas y colectivos controlados por gente de bien y buenos ideales, y que además sean conscientes de la situación actual, pueden y deben tomar medidas en relación al cambio de consciencia global con esta medida/propuesta.

Algunas pegas/impedimentos, y cómo avanzar, a pesar de ellas:
- El hecho de sumarse a la tendencia Eco, o Bio puede aparecer como un maquillaje electoral, o con un ánimo de lucro personal; esto no funcionará.
Este "servicio" debe ser planteado como una verdadera revolución social, ecológica y humana, y debe venir dispuesto a cambiar el mundo que conocemos. No nos dejemos engañar. Seamos parte de dicho cambio, hablemos, preguntemos, escuchemos y compartamos.
- Soy consciente de que no existe en este momento ningún gobierno dispuesto a ello; también debemos saber que es nuestro deber tomar los gobiernos democráticamente por el bien de nuestra existencia.
- Sé también que parte de la población se opondrá, le buscará defectos, inventará historias... con tal de que no le arrebaten lo que tenga (o lo que cree que tiene). Digo desde aquí que espero no ser el único que defienda dicha propuesta abierta, que está abierta al cambio. Y que será nuestro objetivo incluír a aquellas personas que de un modo u otro se puedan integrar en este cambio de consciencia que promovemos (y que va más allá de este SEV)

Y algunos objetivos o beneficios de dicha propuesta:
- formación de personas para ayudar en catástrofes (por ejemplo, aprender a apagar fuegos)
- formación en agro-ecología, recuperación de terrenos e incremento de la producción ecológica para consumo local.
- formación en gestión de grupos y en trabajo colaborativo
- salida laboral para much@s desemplead@s o, como mínimo, que cuenten con una fuente de ingresos (por supuesto, considero que dicho servicio debería ser pagado por el Estado)
- un poquito de esperanza para alguna gente, para algunas sociedades, y puede que también para todo el Mundo.
... y además ...
- considerando asuntos como la ecología social o la ecología personal, no sería descartable también formar a personas en asuntos como "ayuda a los mayores", "mediación en conflictos", "psicología transpersonal", "mente y emoción", "meditación y paz interior", etc.
- y mucho más!

Como véis, esta idea va mucho más allá de lo que pueda hacer una sóla persona... espero vuestras aportaciones!

+pallaso Tururú, lanzando ideas
Cuidarse uno.
Cuidar a los demás.
Cuidar nuestra madre Tierra.
Y que seamos felices todos los seres.

Espero que os guste, y que algún día no muy lejano, o desde ya!,
que se ponga en práctica...  :D

Un saludo,
RenaRenato, en el blog de mi amigo, Tururú el payaso. :o)

Pd. las ideas aquí expuestas son mejorables y de libre uso. Copia, pega, difunde, disfruta.

sábado, 6 de enero de 2018

#66 Teléfono de axuda ao maltratador

#NovasIdeas #Igualdade #EmpoderarseDaPropiaVida

Quero aproveitar o meu blogue para lanzar unha proposta innovadora, que nunca antes escoitei, e que pode axudar a unha parte da sociedade, que está aí, do noso lado, aínda que non nos guste... falo de posibles maltratadores, xente que non sabe levar a dor que lle produce unha separación, e/ou que ten pensamentos “malos” que non sabe xestionar.

A proposta consiste simplemente nun: TELÉFONO DE ATENCIÓN AO MALTRATADOR, ao estilo do teléfono de atención ás maltratadas, pero neste caso, como prevención.
(Paréceme difícil de crer que alguén poida considerarse a si mesmo maltratador e que pida axuda, pero se non lle proporcionamos unha solución a alguén que non ve saída, a “súa” saída, a de pegar, maltratar, asasinar, será a única que vexa.)

Cando falamos de maltratadores, non falamos de persoas apartadas ou raras: pode que sexa o teu pai, o teu irmán, un tío, un cuñado, unha ex-parella, un veciño ou mesmamente, pode ser o caso que sexas ti mesmo.

Se ben é certo que nos é máis fácil pornos de lado do débil, da víctima, de quen sufre un maltrato, debo dicir que, ao meu parecer, quen maltrata é, ou foi, dalgunha maneira maltratado anteriormente, e que precisa axuda.
Digo tamén que quen maltrata, se non o fai a miúdo, ou se tan só o fixo unha vez, non o fai con gusto, e se ten un mínimo de corazón ou cabeza, buscará solución ao seu problema.
E está da nosa man axudarlle, e abrir camiños para que esta axuda chegue.

Nunha sociedade onde todas buscamos Paz, Sabiduría e BenEstar, non podemos deixar de lado a quen o está pasando mal, aínda que tan śo sexa por unha egoísta cuestión... axudémonos para que as cousas non vaian a peor.

Xúrdeme a cuestión de ata onde poderá manterse o segredo de confesión, e de se as posibles persoas que chamasen poderían manter o seu anonimato, e se isto sería compatible coa lexislación vixente... deixo a cuestión aberta, máis non é este o lugar de especificacións legais.

Pode que tan só sirva para casos de axuda a persoas dispostas a asumir a súa incapacidade ante pensamentos recurrentes como os de asasinato por causa de celos, despeito ou sufrimento a causa dunha separación.

Pode que sirva a moitos para descubrir novas formas de afrontar os problemas relacionados coas inseguridade ante o futuro e ante a soidade.

Por iso proporei tamén a creación de grupos de axuda ou de axuda personalizada, con terapeutas-psicólogos formados en tales casos, que buscaran a re-integración das persoas, así como un mellor auto-coñecemento por parte da persoa que non sabe ou non consigue levar o seu propio caso, e que se lle ensine algún tipo de práctica de auto-transformación, e poder así desta maneira, facernos vivir a todas nun mundo mellor.