"O SORRISO é condición necesaria,
mais non suficiente para a FELICIDADE"
Tururú, pallaso matemático
Ao longo do meu caminho sigo, cada vez máis consciente do que pasa. E vexo que o paso dos anos non son nunca en balde: pequenos e grandes cambios, decisións individuais e colectivas que continuamente tomamos antes... e que nos leva xusto ao momento no que estamos agora... agora, ano 13.
A tranquilidade e o crecemento continuo que vemos na NATUREZA, é un sinal de que debemos ter fe, CONFIAR, e seguir confiando... en que as decisións que tomamos sobre que caminho seguimos serán, como normalmente son, para o noso BEN estar, e tamén para a d*s demáis.
Se ao final, o único que permanece é o CAMBIO... saibamos tamén que o que cambia no tempo é a esencia desa mesma PERMANENCIA, dende o individual ao colectivo e un chisquinho máis aló, ao global.
Cal é a túa ESENCIA? Párate a pensar por un momento... reflexionar... meditar... ommm
que facemos? en que pensamos? como nos tomamos os acontecementos que nos suceden... o paso do tempo... a cara que se nos queda cando non nos damos conta dela... probaches a SORRIR hoxe?
Se o que se quere é o BEN, un ben primitivo... de cando éramos cativ*s, facer o que está ben... pensar en cousas para nos alegrar, e como xa somos maiores, xa vai sendo hora de crearnos a nosa propia realidade... PODEMOS! Constrúamos xunt*s as nosas ideas, fagámolas realidade.
Unha realidade que aínda non sae nas noticias, mais é REAL... paz, alegría, tranquilidade... inunda o mundo enteiro... e non se pode ver, está dentro de ti, dentro do teu ser, estou seguro de que ti tamén o tes... busca, segue!, atoparémonos, segur*!
A realidade do desexo,
de que tenhamos unha VIDA con enerxía,
con alegría, día-a-día, alegría.
A realidade da túa mente... poderosa mente!
Proba a SORRIR outra vez :) e sé un chisco máis feliz.
A realidade da ficción,
...en ficción... en ficción...
"SEMÁFORO en ROGHO": realidade ou ficción? :o)
Espero que vos gustara,
Tururú (en acción)
No hay comentarios:
Publicar un comentario